PVI activities 2013

We moeten allereerst positief zijn; de schaatsclinic van de PVI was dan weliswaar niet superdruk bezocht (15 deelnemers), het was wel voor iedereen de moeite waard. Schaatscoach Mark van der Meijde had een goed opgebouwd programma waarin de deelnemers de fijne kneepjes van het langebaan schaatsen kregen geleerd.

Ondanks de grootte drukte, er waren minimaal 2 bussen met schoolklassen op de baan, konden we allemaal onze rondjes draaien. Na balans oefeningen volgden er speciale instructies voor de zijwaartse afzet en uiteindelijk ook leren stoppen. Je zag iedereen met sprongen vooruit gaan. Omdat er nogal wat rondjes werden afgelegd, vreesde menigeen voor de nodige spierpijn in het weekend. Tenslotte moet je als schaatser ook nog eens diep zitten. Tijdens de dweilpauze bleef iedereen vlak naast de baan, om bij het vrijgeven direct op de spiegelgladde vloer verder te kunnen oefenen. Het was pas aan het einde van de clinic tegen 10en dat we van het ijs af werden gesleurd voor een drankje namens de PVI. Warme choco werd het meest gekozen en volgens coach Mark was dat ook het beste drankje om te herstellen, Eddy!

Voor één deelnemer eindigde deelname aan deze clinic in mineur, of zoals uit de titel blijkt; in de kliniek. Manual moest plotseling uitwijken voor een scholier. Dat lukte hem wel, maar Emile kon Manuel daardoor niet meer ontwijken. Een val en gebroken pols voor Manuel was het gevolg. Helaas. On behalf of the PVI we wish Manuel a swift recovery from this drawback.

Op Valentijnsdag waren er zo'n 20 PVI leden aanwezig bij de Jaarvergadering van de PVI. Een mooie opkomst van oud werknemers en nog werkende staff voor de jubilerende vereniging.

Onder de bezielende, en soms wat emotionele, leiding van de voorzitter werd er vlot door de agenda gewerkt. Ook de financiën waren op orde, dus werd de penningmeester decharge verleend, maar niet nadat er nog fijntjes door een lid op was gewezen dat een negatief getal bij inkomsten misschien voor de niet mathematici onbegrijpenlijk zou kunnen overkomen. Gelukkig werd die opmerking direct gepareerd door een oud collega die zjin niet-schoolgaande kleinkinderen al het begrip negatieve getallen had uitgelegd. Of dat van toepassing op hun zakgeld situatie werd niet duidelijk. Uiteraard volgde enige uitleg en discussie over de geplande activiteiten in 2013. Het ziet er niet naar uit dat we nog deze winter kunnen gaan skiën in Winterberg, maar de PVI houdt Bottrop als alternatief achter de hand. Voor de culturele excursie werden er door de aanwezigen nog wat suggesties gedaan, die Marga zal meenemen bij de uitwwerking. Van de excursie naar Giethoorn werd geen punt(er) gemaakt; die viel wel in de smaak zeker nadat er nog wat oude koeien uit de sloot waren gehaald. De voorzitter stipte daarna de lustrum activiteit aan. Er werden al wat tipjes van de sluier opgelicht wat de leden te wachten staat in het najaar van 2013. Zoals gezegd werd in no time de rondvraag bereikt zodat de aanwezigen snel onder het genot van een snack en drankje nog wat na konden kletsen.

Op 17 mei bezochten 14 leden van de PVI  de vestiging van het bedrijf  URENCO (UNL)  in Almelo waar Uranium wordt verrijkt tot brandstof in kernreactoren en radio isotopen worden gemaakt voor medische toepassingen.  In de groep bevonden zich o.a. een aantal aardwetenschappers die door hun werk soms zijdelings met uranium en isotopen te maken hadden gehad. De meeste deelnemers  hadden zich goed van te voren ingelezen. Tijdens de rondleiding door ingenieur  Pluimers werden er dan ook veel vragen gesteld die allemaal uitgebreid beantwoord werden.  De groep was onder de indruk van hoe omvangrijk en modern het bedrijf is. Na afloop was men unaniem URENCO zeer erkentelijk voor een buitengewoon interessante rondleiding.  Nu is iets meer duidelijk wat er zich al die hekken daar in Almelo afspeelt. Aangezien er streng op naleving van de beveiligingsregels werd toegezien, zijn er bijna geen foto's van deze interessante excursie, dan alleen voor het hek.

In 2013 vierde het ITC een gedenkwaardig jubileum met de 20^ste deelname aan de jaarlijkse Batavierenrace. In 1984 was de eerste deelname na een succesvolle generale in de Veluweloop. De lopers hausse eind jaren 80 in de vorige eeuw bracht veel stafleden aan het hardlopen en tot 1991 werd nog vele malen met succes deelgenomen aan de Bata. In de jaren negentig werd het ITC een aantal keren uitgeloot en kregen de betrokken stafleden andere interesses. Sinds begin deze eeuw  is het initiatief weer opgepakt maar dan wel met de doelstelling zoveel mogelijk studenten te laten kennis maken met dit uitzonderlijke evenement. In 2013 werd het lustrum gevierd met een uniek team want nog nooit waren er zoveel studenten opgesteld (22). Het leverde de organisatie zelfs hoofdbrekens of het allemaal vlekkeloos zou kunnen verlopen. Maar dankzij de inzet van ervaren Batavieren krachten als Gabriel Parodi, Emile Dopheide, Ard Kosters, Simon Engelberts en Wan Bakx en kunnen we terugkijken op een fantastische 2013 editie.

Met een 177^ste plaats in het algemeen klassement met 330 teams, doet het ITC het gewoon weer goed.  De uitslag zou zelfs nog beter zijn geweest als een ITC deelnemer in de nacht niet verkeerd was gelopen. Islam Fadel met supporter Berhanu op de fiets maakten de meest voorkomende fout tijdens de Bata: het blind volgen van de loper voor je, zonder acht te slaan op de routebeschrijving. Vlak bij ’s Heerenberg raakten ze van de route en kwamen daardoor te laat op het wisselpunt met extra straftijd tot gevolg. Zonder deze onfortuinlijke misser zou het ITC team bijna in de top 100 terecht zijn gekomen.

Ondanks de slechte weersvoorspelling bleef het de gehele race droog, maar met name de nachtploeg heeft het behoorlijk koud gehad. Overdag waren de omstandigheden eigenlijk optimaal; graadje of 12-16, beetje zon. Misschien dat de wind op open stukken net wat te hard blies. Op de campus was er een grote groep deelnemers en supporters aanwezig om de laatste lopers binnen te schreeuwen. Een aantal zijn ook later die avond/nacht nog op de campus gesignaleerd.

Het is en blijft een fantastisch evenement en het is steeds weer een feest om de ITC deelname te mogen organiseren. Ter ere van het lustrum kregen alle deelnemers (lopers, supporters en chauffeurs) een uniek shirt met daarop de namen van alle ITC deelnemers sinds 1984. Oud deelnemers wordt de gelegenheid geboden dit shirt te kopen. Zij kunnen zich melden bij Wan Bakx of Simon Engelberts.

In totaal namen 35 studenten en staf deel aan deze Batavierenrace. Vele andere waren langs de route en op de campus ook als supporter van het team aanwezig.

Ik zal niet kopiëren uit verslagen van voorgaande edities, want dan moet ik correcte referentie opstellen, maar in de aanloop gebeurd natuurlijk weer hetzelfde. Eén week voor de sportdag staat de teller met inschrijvingen bedroevend laag en wordt er binnen de PVI nagedacht over te nemen acties. Gelukkig komt mede dankzij persoonlijke benadering en andere tamtam er een hele stroom inschrijvingen en kunnen er interessante speelschema’s worden opgesteld.

5 Volleybal teams en voetbal teams binden de strijd aan onder een lekker zonnetje. Jeu de Boule gaat gebukt onder grote belangstelling; er zijn bijna geen banen genoeg en om de uiteindelijke winnaar te bepalen loopt het schema zelfs gigantisch uit. Achteraf hadden ze zich een hele hoop moeite kunnen besparen want het waren weer dezelfde twee die met de beker naar huis gingen.

De voetbal en volleybal competities waren ook een spannende strijd. Aangezien dit tegelijkertijd plaatsvindt met de 40 meter sprint kan ik er helaas weinig over zeggen. De foto van de winnaars moet dit keer dan maar meer zeggen dan 1000 woorden.

Zoals gezegd doet menigeen de hele middag mee aan de 40 meter trials. Lang strijd men om onder de 6 seconden te komen totdat former champion Joris Timmermans er even een 5.61 uitperst. De toon is gezet en bij zowel de dames als de heren loopt de spanning op wie er zich zal plaatsen voor de finales. Uiteindelijk zijn het 2012 winner Maria Buitrago, Down-under Charlotte Dawson en Greek surprise Effy with-the-difficult-name die de dames finale mogen lopen. In deze volgorder passeren ze ook de streep. Bij de heren is Batavierenrace en International sportsday deelnemer Singo gebrand op een overwinning. Ala Maurice Green bereid hij zich voor op de finale tegen Joris en Wang Binbin, die tussen het voetballen door zijn sprint talent ten toon spreidde. Na de “Go” valt het doek binnen enkele passen voor Singo; als gevolg van een hamstring blessure zijgt hij neer op het gras. Aangezien Singo de grootste uitdager was voor Joris is het een gelopen race en pakt hij weer de titel.

Als de BBQ al aan staat en de meeste competities zijn afgelopen melden er zich 8 lopers voor de 2 kilometer waaronder Simon Engelberts. Simon is al jaren de beste langeafstand loper van het ITC en wordt dan ook op de langste etappes in Bata gezet. Dit jaar had hij zijn oppasschema zodanig aangepast, of nu waren ze kids gewoon oud genoeg om alleen thuis te blijven, dat hij kon deelnemen. Niet lang na de start was het al duidelijk dat hij niet eens het achterste van zijn tong hoefde te laten zien om te winnen. Afgetekend soleerde hij naar de titel. Maar de strijd voor de overige plaatsen was wel spannend. Nick Hamm, die de titel in 2011 had veroverd startte heel bewust op een laag tempo maar versnelde in de tweede ronde om uiteindelijk Samwel nog te pakken en de 2de plaats. Okta veraste zichzelf en de toeschouwers met een solide race naar de 4de plaats, gevolgd door Mats en Mark van der Meijde. Mark deed voorkomen alsof hij zijn 9-jarige zoon had laten winnen, maar kenners konden zien dat dat niet het geval was; geklopt op waarde. Niet veel later arriveerde Qiang Wang gevolgd door good-old-talking David Rossiter.

Bij de prijsuitreiking van de nummers 1-2-3 op de sprint en de overall winnaar van de 2 kilometer was er ook nog een aanmoedigingsprijs voor Mats. Tenslotte had hij ook op de 40 meter zijn vader flink partij gegeven. Over een paar jaar verwachten we dezelfde competitie tussen Kaden en Chris.

Of is het toch 's-Hertogenbosch? Zo'n 35 personen hadden zich opgegeven voor de excursie naar Den Bosch. Vooral om de twee musea in het museumkwartier te bezoeken maar ook de gezellige binnenstad. Tijdens de vlotte rit werden de deelnemers aan de tand gevoeld over Den Bosch en de musea om vast te kunnen stellen wie zich het beste had voorbereid op deze excursie. Hoe ze het voor elkaar hadden gekregen weten we niet, maar het duo Petra en Eddy wist zelfs medeorganisator Jan de Ruiter te verslaan. De prijs hebben ze direct al in het museum verorberd.

Na een onbedoelde korte stadstour door de binnenstad kregen we bij de balie van nieuwe Stedelijk Museum onze toegangskaarten en blauwe komma. De balie zelf was ook al interessant namelijk opgebouwd uit tientallen lagen gestapelde multiplex. De twee ruimtes die we in het SM bezochten hadden interessante exposities. Soms wat banaal, soms kunstzinnig, en artistiek. Armbanden van afwasborstels of een ketting van glossy magazines zijn nu niet de dingen waar ik warm van word. Een vaas die bij nader inzien blijkt te bestaan uit alleen maar gestapelde bordjes van verschillende grootte en kleur; dat was verassend. Of de artiest die Stairway to Heaven achterstevoren had gezongen en opgenomen en waarvan de file dus nu achterwaarts werd afgespeeld. Overigens was het in de zaal met keramiek verdomd koud, en dat werd beaamd door de suppoost, maar het scheen de beste temperatuur te zijn voor de kunstwerken.

We namen de verbindingsgang naar het terras bij het Brabants museum om rechtsom via oude en nieuwe schilder- en andere kunst weer bij het SM uit te komen. We liepen langs kilometers draad, enorme klodders kleurige verf en schalen en borden op tapijt. Nee, geen minachting; ieder zijn of haar ding. Er zaten echt hele mooie dingen bij.

Links en rechts zagen we nog onze medereizigers bewonderend langs de objecten lopen. Hier en daar werd er niet alleen bij stilgestaan maar ook gezeten. Foto's maken dat werd wel toegestaan maar dan zonder flits, Mevr Tariel! Was ik even blij dat ik mijn nieuwe camera had meegenomen. Die kon daar prima mee overweg.

Na dit ommetje om de prachtige binnentuin, waar enorm veel over te doen is geweest omdat in eerste instantie de statige beuk het loodje moest leggen, keerden we terug naar het NB Museum om daar de laatste exposities te bekijken en door de statige historische ingang van het NB museum de panden te verlaten.

Wat eenieder daarna gedaan heeft is mij onbekend maar bij terugkomst werd er, uitkijkend vanaf de Zuidwal over Het Bossche Broek, vol bewondering gesproken over de mooie historische gebouwen van het eeuwenoude centrum van Den Bosch. Architectuur die aan mij voorbij is gegaan in de loop der jaren. Als je je jeugd heb doorgebracht in zo’n stad weet je nog wel waar de kermis altijd stond maar herinner je je niet dat mooie tableau op de gevel van . . . . Welke gevel?

Wan

Uiteindelijk kon Sinterklaas toch op woensdag 27 november bij het ITC langskomen. Het had wel wat voeten in aarde gehad en wat tijdens zijn bezoek bleek kon de pakjespiet ook nog eens het adres van het ITC niet vinden. Daardoor kwamen er een aantal pakjes wel hééééél laat aan voor de kinderen.

Gelukkig was de ontvangstpiet wel extra vroeg naar het ITC gekomen om de kinderen te verwelkomen. Dat was een enorm grote verassing voor groot en klein. In het springkussen konden de kids eerst lekker springen. Dat was trouwens wel een heel erg groot springkussen; het paste bijna niet in het restaurant. Ook konden ze geschminkt worden. Klokslag half drie kwam Sint aan met zijn twee trouwe pieten. Snoepgoed werd gestrooid en de kinderen werden allemaal meegenomen naar de annex. Daar werd Sinterklaas welkom geheten door de Dean van het ITC. Dat is zeg maar de grote baas, als Sinterklaas in Spanje is. Sinterklaas vertelde daarna de kinderen dat het lastig was om goede pieten te vinden. En daarom konden de grotere kinderen vanmiddag de pietentest doen. In groepjes moesten ze pakjes stapelen, snoepgoed mikken, daklopen, pakjes doorgeven en zo lang en hard mogelijk Sinterklaas roepen. Dat laatste is natuurlijk nodig als er eens iets mis gaat op het dak. Ze deden allemaal erg hun best. Er liepen er zelfs met de ogen dicht over het dak, of achterstevoren!

De wat kleinere kinderen konden lekker knutselen. Sinterklaas kreeg dan ook later heel veel mooie knutselwerkjes, en er liepen ook ineens heel veel kinderen met prachtige zwarte pietenmutsen op.

Na deze activiteiten kregen ze wat limonade en speculaas en was het grote moment aangebroken; de pakjes werden gebracht. Maar waren het er wel genoeg? Het leken er zo weinig en dat terwijl er wel 60 kinderen aanwezig waren. Inderdaad hadden sommige het goed gezien; een van de pakjespieten was de weg kwijt geraakt en kwam veel te laat bij het ITC. Gelukkig kwam alles goed en konden de kinderen met cadeau, pieten- of knutsel-diploma en snoepgoed weer naar huis. Maar niet nadat Sinterklaas was uitgezwaaid.